Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Scrupulum, inquam, abeunti;

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus.
Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.

Bork: Sed tamen intellego quid velit.
Bork: Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;
Haec dicuntur inconstantissime.: Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Quid vero?: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Sedulo, inquam, faciam.: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Eadem nunc mea adversum te oratio est. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Tubulo putas dicere? Eaedem res maneant alio modo. Refert tamen, quo modo.

Et ille, cum erubuisset: Noli, inquit, ex me quaerere, qui
in Phalericum etiam descenderim, quo in loco ad fluctum
alunt declamare solitum Demosthenem, ut fremitum assuesceret
voce vincere.

Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri
et comparari potest.

Nemo enim est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum simile esset id, ad quod omnia referrentur, quod est ultimum rerum appetendarum.

Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Facillimum id quidem est, inquam. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Hunc vos beatum; Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;